ساعتی بعد اهالی در وسط روستا جمع می شدند تا دیدوبازدیدها را شروع کنند.مردمی که آماده بودند اول از همه به خانه ارباب می رفتند تا اولین بازدید را از ایشان داشته باشند و عید را تبریک بگویند و سپس همراه با ارباب راه می افتادند و خانه به خانه از همه اهالی بازدید می کردند.صاحبخانه معمولا برای ارباب و نیز تعدادی از ریش شفیدان و فامیلهای نزدیک جورابی هم تحفه میداد که بنا بر شان هرکدام از آنها تفاوت داشت.از جورابهای دستباف پر نقش و نگار شروع می شد تا جورابهای ماشینی که در فصل قبل از بارش زمستانی از شهر خریداری شده بود. چرا که در فصل بارش به علت حجم فراوان برف، کمتر رفت و آمدی بین روستاها و شهر انجام می گرفت.
